Μετά τον Ολυμπιακό και ο Παναθηναϊκός υπέστη έναν οδυνηρό αποκλεισμό στην Ευρώπη και μπορεί η Μπόντο Γκλιμτ να είναι πιο «άσημη» από τη Φιορεντίνα, ωστόσο το τριφύλλι έχασε μεγάλη ευκαιρία να προχωρήσει ακόμη πιο «βαθιά» στο Conference καθώς οι αντίπαλοι ήταν βατοί.
Και ναι μεν οι Ιταλοί είναι μια παραδοσιακή ομάδα στα ευρωπαϊκά Κύπελλα όμως δεν αποτελούν και κάνα «μέγεθος» όπως ήταν κάποτε επί Μπατιστούτα, Ολιβέιρα και Εντμούντο για όσους θυμούνται. Τούς είδαμε και πέρσι στον τελικό με τον Ολυμπιακό, τους είδαμε και φέτος στα δύο ματς με τους πράσινους.
Διαθέτει μια ομάδα με αξιόλογη μεσοεπιθετική γραμμή (ειδικά αυτός ο μπροστά Κιν και γρήγορος είναι και σαν «τανκς»), αλλά με μια ευάλωτη μεσοαμυντική λειτουργία. Και ο Παναθηναϊκός δεν της έβαλε καθόλου πίεση όταν το ματς «έκαιγε». Δηλαδή από το ξεκίνημα και σε όλο το πρώτο ημίχρονο.
Όταν πλέον η Φιορεντίνα είχε πετύχει το 2-0 και είχε φέρει το παιχνίδι εκεί που ήθελε, τι να την κάνεις την πίεση; Εκεί ο αντίπαλος έχει το σκορ που θέλει και εσύ τρέχεις με… ηρωικές προσπάθειες, αλλά δεν φτάνεις.
Αντέχεις την αλήθεια; Μάθε ό,τι οι άλλοι δεν θέλουν να ξέρεις.
Κάνε εγγραφή στο newsletter του piestirio.gr
Το θέμα είναι η ομάδα του Βιτόρια να έμπαινε στο παιχνίδι σα να δίνει το ματς της χρονιάς. Όπως έλεγαν τις προηγούμενες ημέρες άπαντες στο τριφύλλι, αλλά δεν το είδαμε στον αγωνιστικό χώρο του Αρτέιμο Φράνκι.
Ο Παναθηναϊκός είχε σκορ πρόκρισης στα χέρια του (έστω και ένα γκολ διαφορά) και μαζί του είχε και τις καιρικές συνθήκες. Βροχή με το… τουλούμι και ένα βαρύ γήπεδο που ευνοούσε την ομάδα που ήθελε να κρατήσει ένα αποτέλεσμα (τους πράσινους δηλαδή) και όχι αυτή που έπρεπε να παίξει μπάλα (τους Βιόλα δηλαδή).
Και τι έκανε η ομάδα του Βιτόρια; Άφησε τους Ιταλούς να φτάνουν εύκολα έξω από την περιοχή του, είτε σε οργανωμένες επιθέσεις (έτσι έγινε το 1-0 με τη βολίδα του Μαντράγκορα) είτε σε καταστάσεις ανοιχτού γηπέδου (έτσι έγινε το 2-0 με τον Γκούντμουντσον).
Από το 24΄ κιόλας οι φιλοξενούμενοι είχαν επιτρέψει στους γηπεδούχους να έχουν σκορ πρόκρισης, ενώ σε όλο το υπόλοιπο του Α’ μέρους ελάχιστα αισθάνθηκε την επίθεση του Παναθηναϊκού η Φιορεντίνα, εν αντιθέσει με την ίδια που είχε φάσεις για μεγαλύτερο σκορ.
Η αλλαγή διάταξης σε 3-4-1-2 η διάταξη, με Μαξίμοβιτς στόπερ και την είσοδο του Ιωαννίδη έφεραν σημαντική βελτίωση στην εικόνα της ομάδας του Βιτόρια. Είπαμε όμως ότι ήδη ήταν αρκετά αργά, ενώ σε αυτό προσθέστε και την αναποτελεσματικότητά της και το… γλυκό έδεσε.
Και ναι μεν ο Ιωαννίδης έκανε πολλή δουλειά σε διάφορους τομείς, όμως γι αυτό το οποίο μια ομάδα θέλει τον φορ της -ειδικά σε ένα τόσο οριακό ματς- δεν το έκανε. Να σκοράρει. Και δεν μιλάμε για γκολ με πέναλτι, αλλά σε ροή αγώνα. Γενικότερα η αδυναμία του 25χρονου επιθετικού φέτος να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα είναι παροιμιώδης.
Πλέον ο Παναθηναϊκός έχει μείνει με μοναδικό στόχο τη 2η θέση στη Super League, τη στιγμή που η παραμονή του Ρούι Βιτόρια είναι στον «αέρα» όπως σας έγραψε το Sportime.
